Euskara giza ondarea da: komunikazio
eta batasunerako tresna.
Elkar ulertu eta giza helburu gorenera heltzeko beharrezko baliabidea.
Hizkuntzak leuntzen du animalia eta
gizon bilakatzen.
Berak bideratzen elkar laguntza giza
mailan gauzatzeko.
Zentzu horretan hedatzen da herri bakoitzaren beharretara.
Hizkuntza ispilu leiala da,
non kondairan zehar, herri baten
baldintza sozialak isladatzen diren.
Hizkuntzak jakinarazten dio belaunaldi bakoitzari oinarrizko kultura guztia.
Bere hizkuntzarekin hautsi duen herriak tradizioa du errausten eta arima epeltzen.
Hizkuntzak bere baitan, herri baten
mundua ulertzeko era gordetzen du, herritarrek hitzegiten dutenean.
Euskara, gure hizkuntza, giza ondarea da.
Benito Lertxundi
Leave a Reply